SUNDAY BLUES - ZONDAGMIDDAG 27 NOVEMBER - MEPPEL, DR.

In navolging tot de AlexAnders band tijdens het AlexAnders festival wordt deze tiende Guus Brillen Sundayblues, geopend door de Guus Brillen Bluesband. ZoDus bestuurslid Jacob van der Veen heeft uit zijn muzikale netwerk een geoliede bluesmachine gebouwd met een tiental regionale muziekhelden waaronder hoofdsponsor Guus Brillen achter de drumkit.

Na deze bijzondere openingact barst de blues los in de overige horecalocaties!

Bezetting:
Marcel Schoemaker: Zang
Jan Katers: Mondharmonica
Herman v/d Dolder: Gitaar
Martin Wieringa: Basgitaar
Guus Starrenburg: Drums

On The Blue Side is een Deventer Blues -Rockband. De band bestaat uit Mischa Sorel (drums), Eddy Bas-B (bas), Karel Reuter (gitaar) en Jenny Penny (zang).

Deze doorgewinterde muzikanten hebben hun hart verpand aan de Bluesrock. De strakke ritme sectie en de melodieuze gitaarsolo's van Karel geven de warme lage stem van Jenny de ruimte om bijzondere uitvoeringen van bluesnummers te vertolken van onder andere Rory Gallagher, Joe Bonamassa, Beth Hart, Gary Moore, Henrik Freischlader, Thin Lizzy, King Fish, Walter Trout enz

Roelof Meijeringh is al lang geen onbekende meer in de muziekscene. Onder de noemer Roelof Meijeringh and Friends stond hij al op verschillende podia met verschillende samenstellingen.

Tijdens een van deze optredens is er een steady samenwerking ontstaan met de jonge en talentvolle zangeres Beau Veldkamp. Als jonge telg van de bekende muzikale Veldkamp familie, al vroeg met verschillende muziekstijlen in aanraking gekomen en haar soulvolle stem ontwikkeld.

Fijne soul en blues met af en toe een jazzy invloeden staan op het programma.

Spelen ze nou Blues of Americana? De mannen komen er zelf ook niet helemaal uit en noemen het Blue-Americana. Best of both worlds dus. Laat je meeslepen in de verrasende sound van deze vier heren uit de regio Zwolle.

Met nummers uit het repertoire van Eric Clapton, J.J. Cale, Levon Helm, Grateful Dead, Bruce Springsteen, Albert Collins, Bob Seger, Albert Lee en vele anderen.

De band bestaat uit Gert-Jan Kok op Bas, Hans Doeleman Drums en Zang, Jan van Dijk Gitaar Mondharmonica en Zang, Willem Spans Piano Hammond en Zang.

Jazz, soul en funkmusic!

De band bestaat uit:
Marco Vetterato - gitaar
Mark van de Bend - drum
Dorien Regelink - zang
Evert Wildeboer - bas
Jaap Arts - toetsen
Marleen de Graaf - saxofoon

Als je een goedkope krakkemikkige blender koopt, daar een schep R.L. Burnside, een scheut Legendary Shack Shakers, Bob Log kruimels, een vleugje Left Lane Cruiser en T-model Ford aan toevoegt, dit alles op vol vermogen mixt, kom je tijdens het uitschenken van dit mengsel tot een verrassend frisse cocktail genaamd Bacon Fat Louis.

Na een zoektocht van 10 jaar heeft de band zichzelf helemaal gevonden. Geen ingewikkeld gedoe, vette pompende no-nonsens boogie’s die neigt naar een smerige voodoo garage sound maar altijd de blues als fundament heeft. In 2021 brachten zij hun 3e album uit genaamd BL#3. Het album werd door velen vol enthousiasme ontvangen en opende in razend tempo de deuren van menig podium en festival in binnen- en buitenland.

It’s impossible te stand still if you visit a gig of these pretty guys. Dancing will be guaranteed.

Bacon Fat Louis is and will always be:
Bo Hudson: Guitar, vocals and weird make up
Harpattack Pete: Blues harp, nice guy and so much more
Rik: Drums and never too serious

Grunneger trio. Drummer Gulliver Nice zat thuis met liefdesverdriet toen de bandfoto gemaakt werd. Saxofonist Hans Sulmann was vorige week nog op sbs6 vanwege de slechte afhandeling van aardbevingsschade in Loppersum. Reden genoeg voor blues dus.

Splinternieuwe band, speelt een mix van funk, New-Orleansstijlen, blues, paar eigen nummers en covers in een eigen jasje.. Heeft nog geen Instagram, YouTube of Facebook. Ook geen Spotify. Komt nog wel.

Ontstaan tijdens het feestgedruis in Grunn. Sulmann en Wind kennen elkaar al van Jammah Tammah, Maison du Malheur en allerlei rariteiten. Nice kwam langs bij een jam, sloeg op wat potten en pannen en de nieuwe band was geregeld.

Mouldy-T speelt rauwe, swingende blues geïnspireerd door de stadsblues van de jaren ’50.

De band speelt nummers van onder andere Little Walter, Sonny Boy Williamson II, Howlin’ Wolf etc. waarbij een moderne, doch authentieke sound wordt nagestreefd en de nummers naar eigen hand worden gekneed. Mouldy-T swingt en grooved met een mix van vlottende blues afgewisseld met rauwere stampers en slow blues. De zang, meeslepend spel, bluesharp afgewisseld met scheurende gitaarsolo’s zorgen ervoor dat Mouldy-T garant staat voor een (h)eerlijke en energieke blues show.

Mouldy-T bestaat uit Hans Baltus-zang en mondharmonica, Jacco Schilder- bluesharp en zang, Ton Dittmar- gitaar, Eric ten Klooster-bas en Michel Janse-drums.

Toen Jan J. Scherpenzeel aka J. J. Sharp en Kees Dusink in 2005 de 12BBB oprichtten hadden ze ongetwijfeld in hun achterhoofd dat dit niet zomaar een meeloper van een bluesband zou worden. Gelijk kregen ze want toen hun debuut CD: ‘The Blues Has Got Me' in 2006 op de markt werd gegooid was hun naam in Nederland en daarbuiten reeds gemaakt.

Op 29 mei 2015 viel het slotakkoord voor de legendarische 12BBB na 10 succesvolle jaren; 4 prachtige Cd's, diverse awards en honderden optredens in binnen- en buitenland. De muziek van 12BBB wordt op de blues radiostations nog steeds wereldwijd gedraaid en de bekeken live opnames op YouTube exploderen zowat. De afgelopen jaren werd de stroom van aanvragen om de band nog een keer bij elkaar te brengen steeds groter. Ook bij de bandleden onderling werd het gemis steeds sterker en hebben gezamenlijk besloten aan de vraag te voldoen.

De Twelve Bar Blues Band speelt voornamelijk eigen werk(!) en haalt daarbij haar inspiratie uit de Chicagoblues. Onder aanvoering van supertandem Jan J. Scherpenzeel, alias J.J. Sharp (Lead Vocals & Harmonica) en Kees Dusink, (Lead & Slide guitar) weet de band bij ieder optreden publiek en organisatoren versteld te doen staan van de hoge kwaliteit en de ultieme bluessfeer zoals je die in een kroeg in Chicago of New Orleans zou verwachten. De samenwerking tussen deze twee grootmeesters blijkt onwaarschijnlijk goed uit te pakken. Als componisten duo staan ze aan de basis van bijna het gehele 12BBB repertoire en ook op de bühne weten de twee elkaar blindelings te vinden en de muziek naar grote hoogten te stuwen. Verder heeft 12BBB een rhythmsectie die op zich al de moeite waard is om eens goed voor te gaan zitten. Bassist Patrick "Sideburn" Obrist, drummer Jeffrey van Duffelen en 2e gitarist Peter Langerak vormen samen de hechte basis van 12BBB.

Henk de Ruiter (The Guitar Guy) en Thomas van den Berg (Kid Harpin') vormen sinds begin 2015 het duo The Guitar Guy and Kid Harpin'. Vanaf het eerste moment dat ze samen het podium deelden was er een 'klik' en haalt de chemie tussen beide heren het beste in hun naar boven. In eigen bewerkingen spelen nummers van o.a Washboard Sam, Robert Johnson, Muddy Waters, Leadbelly, Slim Harpo en Big Bill Broonzy.

Een optreden van The Guitar Guy en Kid Harpin' is energiek, spectaculair, uniek en staat bol van de 'Old School Blues'!

Bluesbende is de Bluesrock sensatie uit het noorden van Nederland op dit moment,. Een band ontstaan na een niet geplande repetitie van drie minuten. Het publiek was wild enthousiast en een nieuwe bluesband was geboren. De band bestaat uit Henk Nibourg, Wilko van Beek en Nico Groen. Bluesbende speelt repertoire van o.a. Rory Gallagher, Status Quo, Jimi Hendrix en andere blues- en rockgrootheden. Sinds 2017 spelen ze ook eigen werk.

Drums. Nico Groen Op Nico’s c.v. staan sessions/gigs/recordings met bands als No-Exqze, Flavium, Speedtwins, Normaal, Jovink en Grooveline. Samenwerkingen met o.a. : Hans & Candy Dulfer, André Hazes(senior), Arthur Conley, Lain, Jan Rietman, Sean Webster, Herman Brood, Tijs- + Kobus Groen en Ad van de Berg!

Vocals en Lead Guitar: Wilko van Beek, Rory Gallagher fan o.a. spelend in Sidewalk-Sally, De Bluesbende, Van Beekesteijn, Purple Partners. Prachtige en eigenzinnige Lefty.

Bass:Henk Nibourg, ex Herman Brood band. Bas grootheid uit het Noorden.

Het leven van een jonge Sean Webster veranderde dramatisch toen een vriend hem de muziek van de bluesgrootheden voorstelde. De drie koningen, Albert, BB en Freddy, evenals Robert Cray, Buddy Guy, Gary Moore en de belangrijkste reden voor Sean om gitaar te spelen, de legendarische Eric Clapton. Seans passie voor gitaar en zijn toewijding aan muziek is sindsdien uitgegroeid tot een bijna koortsachtige obsessie. Die honger naar muziek heeft geleid tot de creatie van zes studioalbums en heeft Webster meegenomen op een tourend leven door Amerika en Europa, waarbij hij veel van de Blues-Rock-scènes op toonaangevende podia en festivals heeft meegemaakt.

Webster's direct herkenbare stem in combinatie met zijn oprechte melodieuze gitaarspel is de functie geworden van al zijn albumreleases. Zowel Webster's blues-verbogen gitaarlicks als verweerde soul-shouter-vocalen worden altijd artstochtelijk gezongen over strak gearrangeerde nummers.

Music News had dit te zeggen over de talenten van Webster:
"Ik heb niemand gehoord met een stem als Sean Webster; het is een wonder dat hij niet wordt geprezen als een blues-superster."

Webster is nooit iemand geweest die de nieuwste trend volgt en nooit buigt voor bluespurisme. Zijn hart wordt stevig op zijn mouw gedragen, persoonlijke beproevingen uitgebracht in de vorm van liedjes die zijn band met zijn publiek creëren. Een sterke bluesader loopt door de originele muziek van Webster, zonder concessies te doen aan de noodzaak om een moderne benadering en geluid te behouden. Zo creëerde je zo'n sympathieke en luisterbare artiest, die herhaaldelijk moet worden beluisterd. Dat brengt ons bij de nieuwste release 'Three Nights Live'.

Elke artiest heeft een definitief live-album in zijn catalogus nodig. Waar de sterren op één lijn staan, is het juiste publiek aanwezig om de artiesten te inspireren, de juiste set nummers, de chemie van de bandleden die op alle cilinders schiet. 'Three Nights Live' is het hoogtepunt van die factoren voor Sean Webster en zijn band.

Opgenomen gedurende drie nachten in maart 2019 ziet 'Three Nights Live' Sean en zijn fantastische band zich een weg banen door een aantal van zijn uitstekende originele materiaal. Veel van de uitgevoerde nummers zijn afkomstig van de veelgeprezen albums 'Leave Your Heart At The Door' en 'See It Through'.

Dit live-album zou niet compleet zijn zonder een handvol uitzonderlijke coveruitvoeringen van Sean. 'Three Nights Live' bevat John Mayers 'Slow Dancing In A Burning Room' en 'Til Summer Comes Around' van Keith Urban. Beide prachtige vertolkingen die zijn ongelooflijke stem laten zien, een instrument dat in staat is tot zowel kracht als delicate emotionele expressie. Sean's band volgt hun bandleider door deze nummers en de rest van de uitvoeringen met bijna telepathische vaardigheden.

Om deze audio-bliksem in een fles vast te leggen, deed Sean een beroep op de opname-expertise van Superfly Studios en zijn vaste ingenieur Andy Banfield. Voor de mix- en masteringrol deed Webster een beroep op het bekroonde 'House Of Tone's Wayne Proctor.

Vanaf de opening van 'Give Me The Truth' tot de laatste reactie van het publiek op het laatste nummer 'You Got To Know' is de luisteraar verslaafd en meegenomen op menig emotionele reis. De aanwezigen op die drie avonden wisten dat ze naar iets uitzonderlijks luisterden. De uitvoeringen werden in al hun glorie vastgelegd, precies zoals Webster het bedoeld had; met zichzelf en band die hun harten uitspelen. Sinds de release van zijn debuutalbum tot en met dit laatste live-album heeft Sean Webster een solide reputatie opgebouwd als een van de beste live artiesten en zangers van de moderne bluesrockscene.

Is zeer waarschijnlijk één van de hardst werkende songwriters van Nederland. Een hard werkende songwriter die aan kwaliteit niets inlevert, laat dat duidelijk zijn. Vorig jaar bracht hij nog een dubbelaar uit en eerder dit jaar drie cd’s met 40 nieuwe, eigen nummers. De lovende recensies met vijf sterren vlogen ‘m om de oren. Originele en authentieke muziek rechtstreeks vanuit het hart. Dat voel je, dat beleef je en dat vergeet je nooit meer. “Een van de beste songwriters van Nederland” – Music Maker Magazine “Het is werkelijk een sensatie om deze charismatische blonde god aan het werk te zien” – Het Parool.

Ralph is kunstschilder, afgestudeerd filosoof en blueszanger. Zijn voorbeelden zijn The Rolling Stones, Big Joe Williams en Cuby + Blizzards. Door die laatste band is hij ontdekt en Harry ‘Cuby’ Muskee, singer-songwriter van Cuby + Blizzards, omschrijft hem als een echt rauw talent met een geweldig gevoel voor blues. Zijn sound is niet verbonden aan een bepaalde blues era, want Ralph kiest niet snel voor de makkelijke route, maar laat zich liever inspireren door muziek van onder andere Robert Johnson, Son House, Elmore James and Muddy Waters. In de afgelopen jaren alleen al heeft hij een groot aantal albums opgenomen, zowel solo als met band. Geen enkele show is hetzelfde. Er zit voor elke blues liefhebber wel wat bij.